- γκέιζερ
- Θερμή πηγή που εκτοξεύει στον αέρα τα νερά και τους ατμούς που περιέχει. Η εκτόξευση πραγματοποιείται σε διαστήματα λιγότερο ή περισσότερο κανονικά και σε διάφορα ύψη· μπορεί να φτάνει από λίγα μέτρα έως μερικές δεκάδες και σε εξαιρετικές περιπτώσεις πάνω από 100 μ. Ο όρος προέρχεται από την ισλανδική λέξη geysir (πλούσιος και βίαιος πίδακας), η οποία από τον 17o αι. χαρακτήριζε μερικές ιδιάζουσες πηγές της ομώνυμης επαρχίας στη νοτιοδυτική Ισλανδία. Τα γ. είναι ασυνήθιστα φυσικά φαινόμενα, που συμβαίνουν κυρίως σε περιοχές με σχετικά πρόσφατη ηφαιστειακή δραστηριότητα. Το νερό εμπλουτίζεται κατά τη διαδρομή του με πυρίτιο, το οποίο κατά τη φάση της ψύξης δημιουργεί αποθέσεις γύρω από τον κρατήρα, σχηματίζοντας έναν δακτύλιο από μία ποικιλία οπαλίου, που λέγεται γκεϊζερίτης.
Πολυάριθμοι γ. υπάρχουν στο Εθνικό Πάρκο Γελοουστόουν στο Γουαϊόμινγκ των ΗΠΑ, στην Ισλανδία και στη Νέα Ζηλανδία. Άλλα γ. έχουν επισημανθεί στην Αλάσκα, στη Χιλή, στο Θιβέτ, στην Ιαπωνία κ.α. Η μεγαλύτερη αριθμητική τους πυκνότητα παρατηρείται στο Γελοουστόουν (βλ. λ.). Από τις 200 ενεργές πηγές του πάρκου, περισσότερο γνωστές είναι η Ολντ Φέιθφουλ, που εκτοξεύει κάθε 65 λεπτά και επί 4 λεπτά, μία στήλη βραστού νερού σε ύψος περίπου 40 μ.· η Κασλ, που η εκτόξευσή της σε ύψος 80 μ. προκαλεί δονήσεις του εδάφους και μερικές φορές εξακολουθεί να εκπέμπει υδρατμούς για διάστημα δύο ωρών· η Τζάιαντ, με ανώμαλη εκτόξευση μεγάλου όγκου νερού· η Μπίχιβ, με μικρή ενεργητικότητα, αλλά με το μεγαλύτερο ύψος σε όλη την περιοχή κ.ά. Στην Ισλανδία, όπου υπάρχουν 30 τέτοιες πηγές σε ενέργεια, γνωστότερη είναι το Μεγάλο γ., που με την πάροδο του χρόνου ελαττώνεται η συχνότητα και η ενεργητικότητά του.
Κατά τον Μπούνσεν, ο οποίος με μία ειδική συσκευή αναπαράστησε πειραματικά τη λειτουργία των γ., η αρχή της ενέργειας των πηγών αυτών βασίζεται στην απότομη αύξηση της θερμοκρασίας του νερού από την επιφάνεια στο εσωτερικό του αγωγού εκτόξευσής του. Εκεί, περίπου στα μέσα του αγωγού, υπάρχει μία στάθμη, όπου η θερμοκρασία πλησιάζει τη θερμοκρασία βρασμού του νερού, ενώ οι συνθήκες πίεσης είναι τέτοιες, ώστε να συγκρατούν την υδάτινη στήλη μέσα στον αγωγό. Όταν η πίεση των ατμών που υπάρχουν στο υπέδαφος ανυψώσει λίγο τη στήλη, η πίεση αυτή ελαττώνεται και το νερό που βρίσκεται στη στάθμη αυτή αρχίζει απότομα να βράζει, ενώ η υπερυψωμένη υδάτινη στήλη εκσφενδονίζεται ορμητικά προς τα έξω.
Σχηματική παράσταση μιας πηγής γκέιζερ, όπου φαίνονται οι συνθήκες θερμοκρασίας που ρυθμίζουν μέσα στο υπέδαφος τον μηχανισμό εκτόξευσης.
Dictionary of Greek. 2013.